Kuşların gidişini görüyorum gökyüzünde,
Kimi sıra sıra,
Kimi yalnız.
Mevsim hazana çattı iyice,
Renkler karma karışık,
Renkler ebruli.
En çok canımı acıtan mevsimdir sonbahar.
Ve ben biliyorum düşen yaprağın hüznünü,
Ve ben biliyorum mevsim sensen,
Hüzün benim.
Yaprak sensen,
Dal benim.
İçimde yeşeren umut dalım sın,
Sevdasına gönül koyduğum kadın,
Sevmek buysa aşk sensin.
Çıkıp gelsen soğuk demir raylarının üzerinden,
Bir acı çığlık gibi bölsen geceyi.
Sarılmak olurmuydu sesiz gecede sana,
Dokunmak olurmuydu gamzelerine,
Çiçek çiçek.
Ah aşkına sevda dediğim kadın,
Ne çok oldu görüşmeyeli,
Ne çok oldu mektup yazmayalı,
Ne çok oldu seni sevmeyeli.
Deli sevdam,
Sen benim coşkun akan ırmağım,
Duru kekliğim,
Doru kısrağım.
Sen bana sevdasın,
Geceyi bölen şafak gibi,
Yıldız yıldız doğansın gönlümde.
Bir gelsen,
Bir tutabilsem ellerinden.
Sen bana sevdasın,
Dağ rüzgarları gibi esen,
Tepelerine bulut sinen dağlarda açan kar çiçeğim,
Çisil çisil yağan yağmurum,
Sana yemin olsun,
Bağ sensen bağban benim,
İçimde saklanan yağmur bulutu gibi
Damla sensen toprak benim.
Rahmetine amin dediğim duam,
Cennetimde sensin,
Cehennemim de.____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba/04.09.2015