Çocuklar çevreye, aileye neşe katar.
Durmaz, koşar,oynar,yorulur,yatar.
Kaygı yok ki üzerindeki sıkıntıyı atar.
Çevreye bak kaygısız çok çocuk var.

Çocuk deyince oyun geliyor aklımıza.
Heyecan ve mutluluk katar kanımıza.
Biz çocuklarla ulaşacağız yarınımıza.
Sahip çıkıp çocukları alalım yanımıza.

Çocuklar sahilde kumdan kale yapar.
Kirlenme aklına gelmez ki elle yapar.
Kendini sevdirmeyi,isteği dille yapar.
İnsanlar çalışmayı çocukları için yapar.

Dün ekranlarımıza bir görüntü yansıdı.
Görüntüyü gören tüm insanlar sarsıldı.
İnsanlık nerede yüreği ortadan yarıldı.
Çocukları düşünüp İnsanlık haline daldı.

Bodrum sahilinde yatan bir çocuk vardı.
Yüreğimi bir üzüntü bedenimi ter sardı.
Gözler; mayolu, eli kürekli çocuk arardı.
Çocuklar için bu dünya çok geniş diyardı.

Bu sahilde çocuk yatıyordu yüzükoyun .
Demek ki yalan, çocuk dendiğinde oyun.
Masum yavruları alıp güzel yere koyun.
Çocuklara savaşsız güzel dünya sunun.

Islak elbise üzerinde,terlikleri ayağında.
Cansız yatıyor oyuncağı yok kucağında.
Gülümseme, masumiyet var yanağında.
Oyun,barış,sevgi okunuyor dudağında.

Savaştan kaçarak barış için yelken açtılar.
Midesine bak bakalım kaç gündür açtılar.
Dünya duydu insanlık için bir sayfa açtılar.
Çocuklar barış,oyun için savaştan kaçtılar.

Herkese yetecek olan dünya niçin dardı?
Emperyalist güçler her yerde çıkar arardı.
Çıkarı olan yeri işgal eder hemen sarardı.
Dünyaya bağlayan masum çocuklar vardı.

Dünya,insanlık bu masum insanları duyun.
Savaştaki kadınları ve çocukları iyi okuyun.
Bu dünya gelip geçici her gün biten oyun.
Buradan ders alın çocukları iyi yere koyun.

03.09.2015
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar