I.
Kimsesiz bulutlar gibidir
Yaşamak ve balkon çiçekleri
Suladım
Sonyaz gözler gördüm, çok ağladım

Bir uzaklık birimi: ellerin
Bir ağırlık birimi: yalnızlık
Popülasyonunda ölüm
Mektuplaşagelelim seninle sonbaharın ilk günü

Kitabeler, ilk lahit, sonsuz uçurum
Dünyanın sonundaki ilk kara parçası
Dipdibeyim yalnızlıkla

II.
Gökyüzüne ayaklarını uzat
Çimleri öylece uzatalım öteki yüzyıla
Bugün olmazsa, yarın
Yarın çok Beyrut.
Hüzünlerini elden ele taşıyorsun
Beyrut.

Bulvarda kurtuluş türküleri
Sevdanın armaları ve tören alayı
Başkalaşan içime bir umut
Selamlıyoruz hep birlikte sosyetik hüzünleri

(Rowena!
Rowena beyazsın artık düşlerimde
Dantelli çarşaflar serilsin
Başında bir büyük papatya)

III.
Sen beni göremezsen
Güneşi yerleştiririm gökyüzüne
Sesinde çarpık kentleşme
Adımı unutma.

Siz bilirsiniz. Bilirsiniz bilmeyi
Ve hüzünleri.
Adınız güzeldir saklamazsınız
Demir parmaklıklara bir mum koyarsınız
Geceye bir dua.

Rowena!
Rowena sesini duyamıyorum
Vazgeçemiyorum. Gönlümde tek oda
Beyazla düşlüyorum seni
Ertesi mutluluğa.