Kapının ardı dert yüklü
Çalsam olmaz çalmasam olmaz
Girsem içeri,bir türlü girmesem bir türlü
Kar taneleri dökülüyor yüreğime
Hüznüm akar ayaklarımın altına
Eşikten içeri girmek mi
Yoksa dışarıda kalıp hayatın içinde yanlızlığı yaşamakmı
Zor hayatın saniseleri saatleri
Ömür dediğin neki iki dakika arasına sıkıştırılmış vakit
Dem deme uymaz baştan yazılmış kaderim
Üşüyorum yüreğimdeki kar taneleri
Beyaz saçlarıma omuzlarıma düşmeye başladı
Üşüyorum ağustost sıcağında
Hiç bir kapıyı çalmak gelmiyor içimden
Dünya ise virane boş ve bir o kadar kahır yüklü
Sigaramın dumanında teseli aramak
Ciğerlerim Bayram etse de
Biliyorum yıkılmış bir yanım bir yanım virane
Yalancı bakkışlardaki buyurlara
İçten olmayan bakışlara
Zoraki gülüşlere
Yuvam dediğin yerde kendini misafir gibi görmeye
Kaderime dönüp lanet etmeye
Bir bardak çayın boğazımda döğümlenmesine
Elimi uzattığım lokmanın taşa dönmesi
Başını koyduğun yastığın taş olması
Yorgan küs tenime ışık aydınlatmıyor benliğimi
Sol yanım hiç sesiz durmuyor
Ciğerim peri perişan uykular firarda
Yedi mermi nişan alır anlımın tam orta yerine
Gözlerimin içine baka baka vururlar
Anlımın orta yerinde
Ölüpte ayakta kalmak halen nefes almak
Her aklına geldiğinde yedi tetik
Yedi gün içinde yedi kere ölümü tatmak
Cürmüm ufaldı gözlerimin önünde
Bazende su olup akı verdim nehirlere
Toplanmamacasına akmak ve çağlamak
Belkide güneşin sıcaklığında buhar olup uçmak
Hüznüm bedenimi çökertiyor durmadan
Her şeyden kurtulup zamanı atı vermek bir yana
Gözlerindeki acıyı silip sökmek
Bir başına kalmanın zindanında
Ufukların arasında kaybolmak
Bazen taputumla gömülmeyi diliyorum
Bazende ölümün intikam için geç gel elmesini istiyorum
Hayata dair zamana dair kadere dair
Savaşlarımı kazanmak için
Bir yarin saçlarımda gizledim ömrümü
Tatlı gülüşünde sakladım mezarımı
Ölümümü kokladım teninde
Şafak vaktinde aynı yastığa baş koymadan
Söndü hayata dair tüm ışıklarım
Nefesimi kaderini çüsemin alıp gidiyorum
Ne çalınacak kapı kalır önümde
Nede yalancı tebessümler
Bana dair tüm anıları silip gidiyorum
Saçıma akmış kar taneleriyle





"Koşun çocuklar koşun ruhum laf dağının ardında kaldı
Üfleyin yüreğinizle fatihayı ruhuma
Aşsın ruhum laf dağını koşun çocuklar koşun yüreğim üşüyor "