HASAN ALİ EFENDİNİN OĞLU

Berlin’de gri puslu bir şafak.
Sakallarına aklar düşmüş mukaddes bir adam.
Adamın yüreği muteferrik.
Sukut içerisinde adımlıyor.
Mülteci hüzünler omuzlarında.
Henüz sardığı tütünün,
Dumanı savrulmakta.
Siyah bir pardesü.
Dizlerine kadar.
Minik bir kız çocuğu düşlerinde.
Yine o kız çocuğu yüreğinde,
Hasre kadar.
Hüznün bakışları uzak.
Munzur kadar.
Berlin’de; gri puslu bir şafak.
Sakallarına ak düşmüş vakur bir adam.
Adamın yüreği muteferril.
Bütün resmi yalanlara ,
Suç ortağı ,
Tütün kokan parmakları.
Pardesusunun eteğinde;
Yitirilmis düşler.
Ve bütün yitirilmis düşler,
Sana ithaf edilmiş.
Sen Hasan Ali Efendinin oğlusun.
Devşir yüreğindeki cam kırıklarını.
Selam olsun sana.
Sen ki,
Atandan öğrendiklerinle,
Tenasup icerisindesin.
Selam olsun yüreğine.
Biat etme kimseye.
Bir şehrin tarihi yatıyor gözlerinde.
Kimseden tansık bekleme.
Tansık yüreğinde.
Selam olsun....
Selam olsun somun kokan adam.
Selam Olsun Hasan Ali Efendinin oğlu.
Munzur sevdalı ,
Sakallarına aklar düşmüş,
Mukaddes adam,
Bin selam olsun yüreğine.

Derya Yılmaz