Yaradılalı cihan, görmedi ashâb gibisini Rûy-i zemîn,
Örnekti, önderdi, rehberdi çünkü Muhammed-ül Emîn!

Yaşamadı cihân böyle bir devir, Asr-ı Saadet gibi,
O asr-ı inşâ edenin her biri bir yıldız idi.

Onlardı Rasûl’e yâr, Nebev-i Feyze muhatab,
Rahle-i Tedrisinden Rasûl’ün, buldular hisseyâb!

Yıldızlar gibi tenvîr etti, Medîne’yi ashâb,
Nebev-î Çeşmeden içip, oldular şerefyâb!

Ashâb-ı Kirâm’dan neşet etti, Aşere-i Mübeşşere,
Teşrifiyle ashâbın mesrûr idi Medîne-i Münevvere!

Hattaboğlu Ömer idi adâletin timsâli,
Kerremullâhi Vecheh idi Rasûl’ün damadı Ali!

Ebû Bekîr sıddîk idi, sadâkatin simgesi,
Aslâ kalkmamış Osman’dan haya perdesi!

Ömer adâletin sembolü, İslâm’a hizmetkâr,
Ali’nin elinde idi ilmin anahtarı ve Zülfikâr!

25.01.2007