Senin gözlerinde doğdu güneş bu sabah
Çiğ damlalarını okşadık gül yapraklarında
Sessizce dolaştık şehri parmak uçlarımızda
Ürkek ürkek boş sokaklarda kimse duymadı
İkimizde çakır keyftik gecenin karanlığında
Sahildeki bank’ta sabahladık yanımdaymışcasına
Dalgalrla dalga geçtik lafladık martılarla
Kolumu attım boşlukta olmayan omzuna
Farketmedi yakamozlar sarıldım sen diye karanlığa
Yine diz çöktüm önünde şiir ler okudum sana
Kendimi bile inandırmıştımda yanımda olduğuna
Ah o kadın varya o kadın ay yüzlü yosma
Mehtap doğmasaydı üstümüze o kıskanç haspa
Farketmeyecektim asla yanlızlığımı karanlıkta
Kızmayacaktım denize bağırmayacaktım avazım çıktığınca
O gitmedi terketmedi bakın işte sol yanımda
Sorarsınız güneşe birazdan onun gözlerinde doğunca
Gidin bakın parmak izleri var çiğ damlaların’da
Uyumazmıydım sabahlarmıydım o olmasaydı yanımda
Şahit değilmisiniz önünde diz çöküp şiirler okuduğuma
Neden inanıyorsunuz mehtap denen o haspa kadına
N,H,R. ]