Ben ilk kez seviyorum
Biliyor musun ?

Belki ilk kez yürüyorum bu yolda
Hani ağlatmayı ilk sen öğretmiştin
Emeklemekten çok
Koşmaktan az

Ben çelimsiz çocuk edasıyla
Gülümsemişken ?!

Belki ilk kez öğreniyorum
Acıyla yaşarken
Mutluluğa kiracı olarak
Bir makinaya bağlı nefes alırken

Bugün hastalığımı öğrendiğim beşinci günüm

Doktorlar umutsuz biliyorum
Haberleri yok
Gururla tükeniyorum …


Bence bundan sonra
Beni taşıma
Yüreğinden atmalısın
belki de

Çünkü günleri sayılı bir hastanın
En acı odasından sesleniyorum sana
Serzenişlerim ok gibi saplandıkça
Her yer kan revan …


Bu zamana kadar bende yaşayan
Benliğim , aslım ne varsa
Hepsi sende kalsın …

Hayatta hiçbir şeyi düşünmeden
Yaşayamadığın ;
İçinden gelen sözlerini ;
Aşk deyimlerini artık kusabilirsin özgürce


Çünkü artık yorgan altı değil göz yaşlarım ;
Ben sana toprak altı sesleniyorum . .!


EG
7-3-08
01:13