İçimde saklı kalan
Bu kalbe sığmayan
Sevgim
Artık kan ve revan

Ve sen
Sevgim
İçimdeki sözler
Bilmek istemediklerin
Artık sana yok bile sitemim


Gözlerimden dökülen yaşlarla
İçim kanar fotoğraflarına baksam
Adın dualarımda kalan
Ve içimdeki sen
Şimdi bir tufan


Uzun uzun dalar uzaklara bakışlarım
Her ne zaman ismin geçse aklımdan
Uzaklar yakın olurdu
Seninle
O güzel yüreğine sığınsam


Gizli cümleler ardında
Sessizliğe esir kaldık adeta
Kaç yıl geçti saymadım ama
Silmemişti adını kalbim hala


Uzaktasın şimdi
Uçsuz bucaksız bir hasretle
Ve mesafeler sadık bir dost gibi
Gönüllerimiz ise küskün
Hiç tahmin edemediğimiz kadar



En güzelini kalp hisseder
Sesini duymasını bilene
Ve en güzel bekleyişi yapar
Bir umuta denk gelebilirim diye


Habersizim şimdi
Senden ve her şeyden
Adımlarım küçük
Koşmak istese de kalbim

Yok ses seda
Kalp de küs
bu sefer başka
Kabullendi artık
Ve uyandı rüyasından


İçimdeki sen unutuldu
Ve son bir cümlen dahi yok aklımda
Çünkü tek kelimen kafiydi bana kalan
"Kıyamam’’...