GÖRME EN İYİSİ


gözlerim kışa, sen ise bahara işarettin
seni ben hep böyle tarif ettim yüreğime
büyük şehrin uzun caddelerinde
gizlice baktığım bir sokak lambasıydın
yağmurla konuşan bir buluttun bazen
gökyüzüydüm gölgende, ıslaktım
anlatamadıklarımın haykırışları ile
duyuramadıklarımdın sen, sessizdin
sessizdim ben, sensizdim.


oysa görmeni, bilmeni hiç istemedim
her bahar olduğu gibi bu sene de başkaydın
biraz hisseder, biraz hissetmez gibi
yüreğimin ağzına geldiği bir an gibiydin
sadece uzaktan izlediğim ve
bakabildiğim kadarını ömrüme işlediğimi sanma
tümüyle içimdeydin, güneş vardı, ay vardı
yıllar ve dokundukların vardı göğsümde
kokun ve hayalin dahil her şey vardı
yokluğun bile, bir sen yoktun..


sıra dışı bir sevgiydi bu
karşılıksız, sebepsiz sevmek miydi adı
yoksa acıyla dayanmak mıydı soyadı
sürümsürüm sürgünlerinde
belkide çok hoyrattı rüzgar
tek kavgamdı gizem
tek savaşımdı farkedilmemek
en zoruydu belkide saklanabilmek
söyleyememek, uzaktan bakarak sevebilmek..
ne zordu oysa..


farkedersen bir gün
hep o ilk döndüğüm sokaktan dön sende
ikiye ayrılan bir yol göreceksin çatallı
elbette ben yokum, kokum var belki
ne çok durmuştum orada
az kalmadım kalmakla gitmek arasında
ama ne yolumdan
ne de koldundan tutabildim ben
sustum sadece
tutturursan bir yol sende, bekleme
adın sadece bir tanesinde saklı
arkanda, yanında,
yada karşı bir caddedesinde
ne bileyim belki de gölgende
görme en iyisi sen boş ver..


vazgeçebilmek çok tersti bana
yazılışı bile kelime haznemden silinmiş
cümleler tarafından terk edilmişti hecesiyle
vatansız bir kuş gibiydi senden gidebilmek
yolunu kaybetmiş o göçmen kuşların
bir tarifi de bende vardı, gözlerimdi
ne aradığını bilen, bildiğine gidemeyen
sevdiğini gören, el süremeyen
konuştuğunu duyan, ama anlatamayan
sır yüklü bir aşiyandım ben..
gökyüzünde baktığında görmesen de olur boş ver..


duymadığım sesinle yattığım yıldızlı geceden
bir fincan kahven ile uyandığım
saklı bir sabahttın sen
ben gökyüzü, ben güneş, ben deniz
nehirler ve geçen saatler, hepsi ben
bulut da ben, yağmur da ben
gözleri boş ver, görme en iyisi..


görme sen yüreğimi
en iyisi mi, sessizlik değilmiydi
kapat gözlerini
boş ver
görme en iyisi..


nasıl vazgeçilmeyecek kadar
tutkulu doğabildiysen içimde

sen giderken bile ölüme
el ele tutacak kadar seninle
her an hazır bir şekilde
gökyüzünde yatacaktır kalbim…

…Mawish…

GÖRME EN İYİSİ – Mawish Şiirleri