Buz tutmuş yalnızlıklar yaşadım
Buzu daha çözülmemiş cehennem sıcaklığının içerisinde
Yanmış hayatların mor sokalarında yürüdüm
Öylesine kör öylesine hesapsız adımlarla
Bir sensizlik şarkısı çalındı hep bende
Öylesine hüzam öylesine hicran

Gözümü diktim sensiz gecelere
Eski resimlere düşen kareler
Teselli oldu yokluğunda
Yıldızlar tutuklu,ay ise gardiyan bulutların nezdinde kaldı
Sensiz girdiğim karanlıklarada
Bir mum ışığına muhtaç oldu gecelerim
Seni ayaz gecelerin sıcak muhabbeti ile ağırlamak istedi yüreğim
Gelmeyişinle yüreğimele savaştım
Nitekim yine yenilen bendim

Güneşin gölge vurduğu penceremde günler aydınlanırdı
Daima anlamsız ve sevepsiz
Sevgiden yoksun sevdadan afetzede hislerimin eşliğinde
Ben her sabah daha buruk uyandım
Uykuyu unutan uykusuz gözlerimle
İlk boşlukta gırtlağımda inen fakir sigaramın acı dumanı vardı
Bana zehirli zehirli kocaman günaydın diyen

Ben sensizliği hep demli çayın tavında içtim
Lapa lapa yağan kardı yokluğun yaz gününde üzerime
Yanlızca kireci dökülen çatlamış odamın duvarları şahit oldu
Yaşadığım sensiz cehennem vari yaşanmışlığıma


M.kılıçel