Sana ait bu aşk anlatılmaz yaşanır
Hadi gel böl uykularımı
Gözüm müebbet uykularda
düşlerimde canlanıyor hayalin

Adem değilim ki ben sürgün edileyim
Yoksa sen Havva mıydın bilemedim
Yakamoz vuruyor yine en dibe
Peki biz neden bakıyoruz göklere

Sen hangi bahçenin gülüsün söyle bana
Cennetim hangi alanda söyle geleyim
Gül kokunu alsam da yollarım çıkmazda
Aşsam cehennemi varır mıyım ki sana

Adem olsam da bir havva da olsan bir aslında
Çünkü ademin imtihanı havva değildi ki sevdiğim
Ama sen bana imtihansın gönlümdeki aşk ile
Öyleyse iblis uğramamış daha bize ne diyelim

Uzaklık içinde gönülden birleşmedir bizimkisi
Aşk derler buna aşk gönlünce yaşar insan aşkı
Kalbin aynası insanın sevdiğidir her zaman
Kalbimin aynası sensin yani anlayacağın sevdiğim

Anlatılmazsın sen yaşanırsın ancak bunu bil
Hem kim anlatabilmiş ki aşkı söyle sevdiğim
Aşıklar yanmaktan öteye gidememiş aslında
Kavuşmak dersen o da aşkın özüdür bağrımızda