ZAMAN AKIMI

Biz bir zamanlar,cıvıl cıvıl çocuk olsakta,hayatta
Çocukluk biter,gençlik söner,saçlar tel tel ağarır
Rakı şarap yudumlarken,yerini şurup ayran hoşaf alır
Geçnlik zamana yenilir,ruhuna hazan hüzzam dadanır.


Ömür denen törtü ,yorar insanı çok hırpalar
Arkadaşların her bir yere,vıcık vıcık dağılır
Artık ocağın sessiz ıssız,dumanı tütmez olur
Zaman su gibi akıp gider ,ne ana nede babamız kalır.


Kiminin damı çökük,kiminin beli bükülür
Kiminin can bedenden bezer hayat ondan çok şeyler alır.
Kimi tarlada,ekin sular,kimi çökmüş gözler oğul gız arar olur
Bu değirmen,devranda kimler üğünür acaba kimler yalan olur.


Dünya döner,devran ,an ve an gelir geçer
Zaman akımında sürüklenir,herkes bir gün bir bir biter
Dünya yalan,sınav bir gerçekse, resul’da burda duramaz
Gün ola insan doğar,gün ola insan ölür,bir bir ölür herkes gider.


Tarih:11 / 08 / 2015
Şiir:Resul Civcik