Oysa daha sana sevdiğimi söyleyecektim, neden bu kadar erken öldüm, neden bu kadar erken gömüldüm, daha o gülen gözlerini öpemeden neden mezardayım? Sen kalbimdeyken razıyım ben yalancı bir maskeyle dolaşmaya, yeterki kabimdeki gerçek yalan olmasın, kalbimi gömmeyeyim yalana.Biliyorum bu aşk da bitti. Şairin de dediği gibi’’Bir aşk nasıl biterse, öyle bitti bu aşk da.’’Hicran dolu sözlerime aldırmayıp, Benimle birlikte ağlıyor Ben ağlıyorum, Ankara’ağlıyor bu gece.Yokluğunun Verdiği acı ile savaşıyorum şimdilerde. Hani hiç gitmem deyip gözlerimin içine baktığın o gün var yaaa. İşte o gün geliyor aklıma.. O gün geldikçe aklıma daha çok acıyor içim.. Çünkü şimdi yoksun..’Gittin..! Karanlık Dipsiz Kuyuda Boğulmak mıydı AŞK ? Yanmak, Kül Olmak, Külleriyle Savrulmak mıydı? Gülerken Bile Ağlamak mıydı? AŞK Neydi? Hayalleri Karanlığa Sürüklemek mi? Her insan aynasını arar aslında hayatta.. Çünkü ben kaderini duvara asan bir ucu beyim. Çok sevdalı Çünkü Çok sevdiğim maviyi bir kenara bırakarak gidin diyorum, başımın üstünde dolanan tüm kelebeklere. bir onlara kıyamıyorum hayatımın kıyısından… Gözlerimin içinden geçip giden ama söylendikçe acıyan bir hayatın parça pinçik edilmiş duygulardan daha ne yazılabilir bu kadar ? Şîmdi Ne mavi kalmış Ankara da, ne yeşili..

Çirkin Postacı YakupHan Ulu