yine
g e c e
zifir karanlık
derin yalnızlık
senli s e n s i z l i k
hayalimin boş odasında
kendimle yolculuktayım
u ç s u z bucaksız raylarda
akıp giden kara tren kadar yanlızım
çığlık çığlığa senli ama sessizim
los kompartımanlarda kalabalık
onca i n s a n varken üstelik...





kıvrım
k ı v r ı m
kıvranarak,
kara trenin acı sesi
imdat, der gibi! her gece!
seyahat ederken ben
yalnızlığıma...........
dağ tepe yol alırken rayların tınısıyla
m i s kokan narenciye b a h ç e l e r i n d e n
karanlıktan en uzak a y d ı n l ı ğ a yol alırken
portakal çiçeği kokusundan ah içim geçerken
aklıma geldin b a k işte yine s e n!
çıkmıyorsun ki zaten,
çıkma sakin çıkma, diye.. yalvarıyorum bazen...




her dem seni sensizde olsa yaşarken
neden yanlızım ki ben...
her a k l ı m a geldiğinde sen
yüreğine, yüreğimle dokunuyorum!
ellerine d o k u n a m a z k e n...





uykum bile firari
bak terketti oda beni
düşünmekten hep seni
senli hayaller kurarım
gecelerin bilinmezinde
yanlızken sanki her an yanımdasın
senli benli hayallerle doldurduğum
yanlız soğuk odamda...





bir amacı olmalı y a ş a m a n i n
sevdiğin olmalı yanında
dokunduğunda nefes alan sarıldığında saran...





diyorum ki
-s e v g i l i-
sana ulaşmak
sana dokunmak
sana doyasıya sarılmak
kalan ömrümüzce yaşamak
amacımız isteğimiz gayemiz olsun
senin yanında seninle bu can son bulsun
el eleyken, yürek yüreğe değerken bitsin isterim..
pembe hayalsiz duru gerçek senli benli hayat hikayem......






7 AĞUSTOS
2015/00:56
Gülfem/Melek