Celladın elinden
şu an hüküm giyse yüreğim
Satırlara gizlenir, beklerim
İçimde dolup taşan hislerim
Dökülür sözlere, derya dizgin
Bir yanım puslu geceye düşkün
Bir yanım aydınlıga çekili sürgün
Bilinmez bir sırdan geçerim çünkü`m
Ötesi; bir bilinmezliğe doğru geçimli hük`m
Satırlara asılı kalandır; son hecem de kördüğüm
Düğümde boğulan gölgem ise
Hasret ile ;
yorgun...
solgun...
durgun...
Eksik kalacaktı biliyorum, satırlarda yamalı son cümlem
Virgülü, sırlarıma sürgün edipte gidecektim yüregimden
Her köşe başında, bin ah ile dolup taşan kelimelerimden
Bir hasretin sürgünlügüne vurup ellerimi, yitip gidecektim
Hüzünlerimi, dertlerimi, kederlerimi kimselere söylemeden...
Gelip geçiyor işte şu yalan dünyam
Bir bilinmezliğe sürgün şu yüreğim
Satırlarda öylece kalan; hasretliğim
Son hecem ki karanlığa düşen;
Sessizliğim...
Her satırda
Hasrete s ü r g ü n bu yüreğim...
Bir sır gibi şu hayattan
geçip gideceğim...