Yine bir metro yolculuğunda düşüyorsun aklıma
loş tünellerde ilerlerken
uzaktan görünen gün ışığı gibi
aklımda büyüyor hayalin,
Aşk diyor bi ses :
’ Aşk karanlığa bir çığlıktır,
bu çığlığı duyan yüreğe görünmez bir yol olur akar O’

bir kadın yüzüme bakıyor
yer mi istiyorsun der gibi bi bakış fırlatıyorum
’yok oğul şu durakta iniyorum,
yazdığına şahit oldum
bende severdim gençken,
bize ayıptı yazmak böyle ulu orta !’
kapı açılıyor susuyor sonra gitmeden gözlerimi buluyor
’yaz yaz inşallah anlayacak seni O’
iniyor, kalabalığa dalıyor gözlerim
kimi grup halinde alışverişe çıkmış
dönüyor evine yol üstü sohbetteler beklerken,
kimi telaşlı telaşlı bir dakika’lık duraklayan metroya koşuyor,
gözlerim hala kalabalıkta
hafif bir rüzgar esiyor
kadının eteğini tutmasından fark ediyorum
sonra; hoş uzun saçlarıyla rüzgara karşı yüzünü dönüyor
saçları bir an esintiye kapılıp dalgalanıyor
istemsiz bir hareketle saçlarını tutuyor
tam o an Sen geliyorsun yeniden aklıma...
Yine bir ses esintiye kapılmış sahibini arıyor
’uzun saçlarımla rüzgarda yürüdüğüm bi gün benle yürür müsün?’
-yağmur yağarsa yürürüm,
’ben yağmuru da severim ama benimle rüzgara karşı yürümelisin
el ele yürek yüreğe...’

demir raylardaki sürtünme sesiyle kendime geliyorum,
yanıma biri oturmuş
ne zaman bilmiyorum
kaç durak geçti ki !
gözüm elinde tuttuğu güle kayıyor
içimden söylediğim bi cümle:
’ne çok bülbül ah’ına şahit olmuşsun be Gül,
söylesene ne buldun ki o gülistandan bu viraneye geldin?’

kızın delikanlının yüzüne bakarak söylediği tek cümle
içimde yalnız olmadığıma şahitlik ediyor:
’gül bülbülün değerini dikenden bilmese
bülbüle hasret bir ömür sürer mi hiç?’

İçimdeki ses sürmez diyor,
’kördüğüm olmak için önce düğüm attım gönlüne
çözmeye çabala ki bir benimle uğraş,
bir beni düşün böyle
benimle haşır neşir ol ki gün yüzün benim gözlerime kavuşsun
her ayrılıkta;
benden kaçırdığın her bir bakışa ben gül gibi soluyorum Şair,
kaçırma sakın,
ötesini kaldıracak gücüm yok, bilesin...
gözlerimi kapıyorum...
karanlıkta gözlerini arıyorum,
yüreğimin çarpıntısı artıyor,
kulaklarıma sesinden başka ses değmesin diye
sağır oluyorum...
sonra
hiç tanımadığım bir yerde açıyorum gözlerimi
neresi burası?
nerdesin sen?
bu kadar çabuk mu gizlenirsin kördüğüm attığın yüreğe?

fuzuliM

şiire yorumuyla değer katan sevgili ’Yasak Bahçe’ ye teşekkürlerimle...