2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
627
Okunma

Elinin arkasında nefret duruyordu
Gözlerinle bana bakarken
Elindeki nefret gözlerinde okunuyordu
Elinde kan damlarken yere
Acıdan değil gönlümdeki sevginin gülümsemesi
Seni acıdan kıvrandırıyordu
Dert ekerken yola
Bende sevgi ekiyordum
Sevgiye hesap veremediğin için
Yenemediğini için
Nefretin ile kuduruyordun
Nihayetinde emeline ulaşamadın
Yandın kavruldun
Sevgi çiçekleri açarken gönüllerde
Sen kendi karanlığında boğuldun
Yok oldun
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
5.0
100% (1)