gök gürledikçe
bulutlar dövüşür
ve yağmur konuşur ana dilinde

bir kadın korkuya düşer yürek seline



yağmurun içi üşür
göz yaşı nefesine karışır
"yağmurun sesine bak" diyor şarkı

bakmıyor o çeşm-i siyah zülfün teline



yıldızlar sonsuz coşar
pırıl pırıl bir gecenin özünde
milyarlarca kelime var gök yüzünde

susuyor bir kadın ser vermeden yar yeline



rüzgar ayrılığa koşar
toprağın kokusunu içine çeke çeke
sisli dağların kimsesiz denizlerin üzerine

bir kadın yemin yemin üstüne ket vurdu diline



yapraklar her dili bilir
yer yüzüne rengarenk gelir
yapraklar kıpır kıpır güneşe gülüyor

sustukça bir kadın sararıp soluyor kendi eline



duydunuz mu
bulutların öfkesi vardı yağmurun sesi
yıldızların sırları vardı rüzgarın nefesi

yapraklar yeniden yeni sevdalanır sarı geline


gördünüz mü
öldü dağların maralı
bir çocuk kimsesiz yüreği yaralı


tek bir sevda adına
ömrünce susan bir kadına
doğanın tüm sesinden ses verdiniz mi

susan bir kadının önüne ömrünüzü serdiniz mi