1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
592
Okunma
içe çekili bir sonla karşılandık bu akşam
yarın ve ilerisi için düşündüğüm ne çok
ne anlamsız düşüverir taşlardan çiçekler
ben o sıcağın yoğunlaştığı karşı kıyıya bakarım
karşı kıyıda sevgililer dans eder
bir birlerini öldürür insanlar
saklanırız ay yine aynı
ve yüzünü yutan rüzgara esir
rahat ve durgun geçer anın sızısı
ağaçlara dalar aldatırsın kendini
sanki dalımız kırılmamıştır hiç
ağrısı deli yağmurlar
sancının karnındaki yarayı olgunlaştırır
hep öyle olacak diye bir şey yok
yaşayanın rüyası mutlu eder bazen
başımın tacı sultanım leylam
kır buğusu bir çiçek olmak bile zor
defnedilir toprağa toprak
izle gül ile kokan bir günü
dinle çayırlarda gezen ayak seslerini
ve inanıp yalvar sonsuzluğa
uyanır uyanmaz soğuyacak bütün yıldızlar.
Cevap Yaz