1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1060
Okunma

/bana bir şeyler anlatın/
-bana bir şeyler anlat
canım çok sıkılıyor
(Ahmet kaya)
Bana bir şeyler anlat diyordu ölen bir abimiz.
onu şimdi rahmetle anarken,
bu alaturka sözlerin derinliğini
çok daha iyi anlıyorum..
Yeryüzündeki bütün canlılar karma kırışık
Motorize edilmiş insanlık
Bir makinenin çarkında dönüyor sanki.
Duygular dibe vurmuş
Heyecanların tükendiği,
İnsanlığın kalmadığı,
İyi niyet ve sevginin
Baskı ve tehditlerle ezildiği
Korkunç bir zamanın içindeyiz.
Her gün bir yerde birileri ölüyor,
Her gün bir yerde açlıktan ölenler,
Ve her gün kendi topraklarını
terk etmek zorunda kalan mülteci
geçişler var ne yazık ki.
Bu nasıl bir dünya diyorum
Nasıl yaşamaklarla karşı karşıyayız.
Vicdanlar satılığa çıkmış sanki
Merhamet sembolik bir şekil olmuş
ve tükenen bu kavramların içinde
dokunamadığımız bir tanrı
Medet umuyoruz çoğu zaman..
Oysa bütün maçları trübinden izleyen
Hangi dezge ve hangi kumpas kurulacak
Pek önemi yok diyen,
Nasıl olsa binlerce ölüm var deyip
Her şeyi sallayan
Tanrının heybesinde bizim için ne var
doğrusu pek merak etmiyorum.
çünkü merak edecek bişey de yok
çünkü her şey aleni
çünkü her gün ölüyoruz,öldürülüyoruz.
Bu yüzden canım öyle çok sıkılıyor ki
Bugün mayışık bir iklim sanki
mayışık bir ruh hali
mayışık ruh hali ile
gece gördüğüm rüyalara benziyorum.
Siyaha kuşanmış cellatların
Karanlığı kendilerine perde yapıp
Nasıl cinnet koktuklarını görüyorum.
uyanırken bütün bunların
bir rüya olduğunu düşünüp
Azıcık nefeslensem de
sabah gördüğüm sokaklar
ve geçtiğim kaldırımlar
Nefesimi tekrar kesiyordu.
Aman tanrım!! dedim
bir ünlemin şaşkınlık hali dostlar
ve bu şaşkınlığın içine yaftalanmış
kan izleri var bu sokaklarda
Gece vurulmuş cesetler
dökülmüş karo döşemeli kaldırımlara
eyvah ki ne eyvah.
içim paramparça pekiştireç
bir sıfat oldu yeniden.
Gözlerimden düşen insanlığım
Kaç nehir aktı bilmiyorum ama
Sevgi,merhamet ve vicdanın da
Bu suya karıştığını gördüm.
Ve bu yüzden öyle çok ağladım ki...
kaybolan insanlığımıza ağladım.
kaybolan bir tanrının yokluğuna ağladım.
bu kayıpların içinde nasıl yaşanır
nasıl bir dize kurulur bilmiyorum ama
Ruhumda esen sam yeli
kanımı öyle kurutuyor ki
acayip bir can sıkıntısı
zuhur oluyor benliğime.
ve bu benliğin içinde
zerre kadar su yok sanki
uyuşukluğun dan, den hali
hallerden hallere geçiş
teslim olmuşum sanki.
teslim olmuşuz sanki.
ve şimdi diyorum ki
Bana bir şeyler anlatın
Bana bir şeyler anlatın
kendinize bir şeyler anlatın
Bu nasıl geçecek diyorum..
bu nasıl geçecek.
27 temmuz
5.0
100% (4)