Devran döner sen yerinde sayarken
Zamana dur diyen olmaz
Hasret kalır et tırnaktan boşuna
Hayat göz yaşına bakmaz
Akar yüreğine gücü yettiğince
Kimsenin ruhu duymaz


Dereler çağlar yorgun beden içinde
Önü kapalı yollar tek sığınak önünde
Zoru görüp titrer umut
Teselli vermez sevene
Poyraz yeli üşütür savunmasız kalınca
İnişli çıkışlardan medet bekler ayaklar
Derman arar derdine kavurup yakınca kor


Çaresi tükenmişken
Yıkılmak kolay yoldur
Direnci vazgeçerken
Çığlığında boğulur sessizliğin içinde
Sığındığı limanlar sırt döndüğü zaman
Anlayanı olmaz ki yanar döner tek başa
İşte dünya kanunu hak görülen mazluma


Ahını sormaz ki eli kolu bağlıyken
Zulüme alışan kalp sızladıkça yerinde
Nasıl bir anlayış bu infazı ellerdeyken
Ölüm mü olmalı bütün yolun hep sonu
Daha mutluluğu henüz yaşamamışken


Kader örmesin ağı
Hak verilsin sevene
Kıvrılsın dudakları sevinçliyken
Kaşları çatılmasın
Herkes gibi yaşamayı hak etmiyor mu?
Boyun büker bel eğer dilenir gören olmaz
Sadece sevmek sevilmek istedi çok mu ?





Nesrin Önem Demir
23. 07. 2015