Aman Allah’ım !
Gökteki yıldızlar
Ve ona bakan gözler
Ay ışığı , gün ışığı
Birbirini kovalamaktan bıkmayan
Gece ve gündüz birbirine ne kadar da yakın
Bir kuş gökyüzüne
Ekilmiş tütün içilmeye
Kurulmuş hayal kırılmaya
Bağda bir salkım üzüm
Şarap olmaya ne kadar da yakın
Bir çocuk oyun oynarken yere düşmeye
Düşüp de bi yerlerini kanatmaya
Bir çocuk ağlamaya , annesine sarılmaya
Bir gün toprak olup
Yok olmaya ne kadar da yakın
Bir hırsız bizi bulmaya
Elimiz kolumuz bağlanmaya
Yüreğimizin saatini almaya
Kalbimizi bölük pörçük edip
Gram gram çalmaya ne kadar da yakın
Kırmızı karanfil beyaz karanfilden
Beyaz papatya sarı papatyadan
Mor menekşe gelincikten
Kırmızı gül tüm çiçeklerden
Sevmenin intikamını almaya ne kadar da da yakın
Soluduğumuz nefes
Gözlerden akan şu yaş kurumaya
Kimyasallaşmış aşk
Kalpten çıktığı an paha biçilmeye
Ufalmış tüm hüzünler çoğalmaya ne kadarda yakın
Her gün üzerine tuğla yerleştirdiğimiz hayat
Ve evsiz barksız kalmış hayaller
Bir gün varını yokunu ortaya koyunca
Dünyamızı darmadağın edip
Şu evrende yapayalnız kalmamız ne kadar da yakın .
Kadri Demir