10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2740
Okunma

Felç geçirip yatağa düşen annem’e en ulvi duygularımla...
- Canından can veren biricik anneme-
-I-
Genceciktim servi boylu dal gibi
Geçti ömrüm ince tozlu yol gibi
Ecelin elinde boynum kıl gibi
Bir vuruşta düşen dallara döndüm
Yedi köyde yedi çocuk kuşandım
Yedi yetsin, gerisini üşendim
Ha deyince yar ardına düşendim
Şimdi kavuşulmaz ellere döndüm
Küllü suyla kaynattım da kazanı
Besledim büyüttüm kızı kızanı
Mimar hekim öğretmeni ozanı
Dalda yediveren güllere döndüm
Her ömrün sonunda gelir bir hazan
Böyle emreylemiş fermanı yazan
Duyarım kalkamam okunur ezan
Estikçe savrulan küllere döndüm
-II-
Dert inceden damar damar yürüdü
Aklım sağlam beden erken çürüdü
Benim de bir gonca demim var idi
Yaprağı dökülmüş güllere döndüm
Sol yanım soluma devrildi kaldı
Gözlerim yoluna çevrildi kaldı
Kol boyna doladım derdim çoğaldı
Şimdi geri gelmez yıllara döndüm
Hıçkırmak isterim akmaz gözümden
Kurumuş pınarlar canım özünden
Bir kere çıkmadım yarin sözünden
Hak’ka doğru giden yollara döndüm
Hem çarığı hem de çizmeyi giyen
Kahpeyi kurşuna dizmeyi bilen
Bir Köroğlu- Ayvaz değilsem de ben
Yelesinden esen tellere döndüm
-III-
Döndüm harmanımı bitirdim yazı
Eledim unumu yetirdim azı
Hak’ka şük’reyledim ettim niyazı
Seher vakti esen yellere döndüm
Sabahın köründe yufka pişirdim
Sağdım sütü tülbentimden geçirdim
Kış gününde sıcak çorba içirdim
Yuvadaki yavru kuşlara döndüm
Al yazma bağlayıp mor fistan giyen
Yavruya titreyip donmasın diyen
Baltayla odunu bir vuruş dilen
Gövdeden kırılmış dallara döndüm
İyi günde herkes dostum eşimdi
El ayak tutarken can kardeşimdi
Elden ayağa düş bak hale şimdi
Kötünün dilinde ’Öl ’lere döndüm
-IV-
Ayşe anayıdım geçtim dünyadan
Bitti ömür gençliğime doymadan
Ay ışırdı yüzüm güneş doğmadan
Bir gecede göçen evlere döndüm
Altmış sekiz yıl gün görmüşüm güya
Yalanı gerçeği hepsi düş rüya
Gelene hoş gidene boş bu dünya
Bir yanıp da sönen mumlara döndüm
Aşık Aktaş Ayşe ana kulusun
Susmaz yüreğinle onun dilisin
Türkü söylemeyi ner’den bilirsin
Ninniler dinlerken bülbüle döndüm...
ŞABAN AKTAŞ-03.02.2002
(*)Kalp enfarktı geçirerek yatağa
düşen annem o tarihten beri
yatalaktır
...
11.10.2010 TARİHİNDE HAKKIN RAHMETİNE KAVUŞTUN ANNEM; MEKÂNIN CENNET OLSUN... SENİ ÇOK ÖZLEDİK. GÖZYAŞLARIMIZ YAĞMUR OLUP DÜŞECEK TOPRAĞINA...
.