Insan iste, her gün ayni
Gider gelir ise gayri
Evde bekler cocuklar
Analar ev islerine kosar

Onun bunun derdine düseriz
Bir aglar bir de güleriz
Bir sey yolunda gitmeyince kizariz
Bazen aklimiza bile sasariz

Öyle bir dönem ki yasadigimiz
Zevki sefa sürüyor hayatimiz
Biten asklara, dinmeyen acilara aglariz
Ama Allah icin aglamayiz

Sükretmeyi unutmusuz
Hergün ayni seylerle ugrasiriz
Yagmur yagar oflariz
Kar yagar öf deriz

Cok sükür elim ayagim tutar demeyiz
Bak bugün yine sicak yemek sofrada görmeyiz
Allahim sen af et bizi
Ayirma dogru yoldan cümlemizi

Sükretmeyi unutmayalim
Her güne Besmele ile baslayalim
Yagmur yagsin islanalim
Kar yagsin kosup oynayalim

Ama sükretmeyi unutmayalim !

Ne insanlar var, elleri kollari yok
Ne insanlar var ki, gözleri kör
Ne insanlar var yiyecek ekmekleri yok
Ama o insanlar sükretmeyi unutmadilar.

Bizlerde unutmayalim
Allahin yolunda el ele kosalim
Birbirimize yardimci olalim
Dualarimizi eksik etmeyelim.

Sükretmeyi unutmayalim.

Ben ne aci yollarda yürüdüm
Bazi günler ac bile kaldim
Ama her gün ayaga kalktigimda
Sükrediyorum Allaha

Allahim sana bin kez hamd ve sükürler olsun