Çöktü üzerime yılların yorgunluğu
Sorma bana
Geceler neden bu kadar sessiz
Bilme niye solgun olduğumu
Sorgulama karıştırma eski defterleri .

Ayrılık üzerine yazılmasaydı hikayeler
Hep taze kalsaydı anılar
Eskimeseydin eksilmeseydik
Bir bütün olabilseydik keşke
Çekip gittin bir veda bile etmeden
Ve ben yokluğunda bittim .

Sözlerin bir hançer gibiydi sanki
Saplandı biçare yüreğime
Çırpınan bir kuş gibi
Yaralı kalbimi aldım ellerime
Acıttın canımı içim sızlıyor
Depreşti yaram kabuk tutmuyor
Dilim söylese de kalp kabul etmiyor
Sevdim bir kere seni
Yürek başkasına hayır diyor .

Ben değil sen kaybettin
İçimdeki bu ateş
Bu yangın söner mi bilmem
Bir kere değil bin kez öldüm
Çağırsan da
Gelmem bir daha yanına
Sildim seni gömdüm yüreğime
Yoksun .

Oysa
Sevmedim kimseyi senin gibi
Kim bilir
Belki dönersin geri ...


Refik
12 . 07 . 2015
İstanbul