Kanadı kırık kelimelerimin
Uçamayan yüreğine
Boyunlarında bir urgan,
Unutulmuşluğun, yüz çevirişinin.
Hükmü kırık bir kalem, sende ferman.
Kırılsa dilin kafesinin demirleri,
Kırılsa demir kapı,
Kırılsa prangalar,
Kırılmış her parçada seni bulurlar.
Bir de kafeste doğmuş kuş tedirginliğidir kalan.
Özgürlüğün ürkekliği,
Sevilmenin bilinmezliği,
Sinmiş üzerine söylenmemiş kelimelerimin.
Ne yapacağını bilemeyen.
Bilirim konacak bir yeri yoktur sırça köşkünde,
Bilirim kıymeti yoktur gözünde.
Yine de sığamaz satırlara,
Sığamaz da çırpınırlar.
Çırpınsa değer mi yüreğine,
Değer mi o baktığın göğe
Kırılır mı yine kanatları sana varamadan
Kırılır mı yine kulaklarını tıkadığından
Güle rengini veren bülbül misali
Kağıt kesiği bileklerim, can verirken
Sayfalara düşmüş, çırpınan
Kanadı kırık kelimelere…