yalnızlığın en deminde,
sensizliğin en koyusundayım yine.
öyle ıssızki kalbim!
çöllerin yağmursuz, göün yıldızsız kalması gibi.
sıcacık bir bakıştı dehlizlerinde kaybolduğum gözlerinden istediğim,
avuçlarında kaybolmasıydı ellerimin,
o umarsız bakışlarınla yaralarken kalbimi sen;
bir yudum sevgiydi yüreğimin yüreğinden istediği.

ey sevgili! haydi kaldır başınıda bir kes bak yüzüme,
ecel kapımda, ölüm beklemezki seni beni
haydi sevgili! tut elimden,
kaptanı sen ol bu sevda gemisinin,
yolcusu ben;
yelken açalım mutluluğun okyanuslarına.
haydi sevgili! gelmeden azrail,
bir kes olsun kaybolayım gözlerinin buğusunda.
ah sevgili! bir kes baksan gözlerimin derinliklerinde kendini bulacaksın orada.

senin ve sensizliğin yarattığı enkazın altında eziliyor yüreğim,
sevgili! ya gelde kurtar yüreğimi bu enkazdan,
yada git,
gitte kurtar beni yokluğunla savaşmaktan.
hülya leke