2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
668
Okunma
hiç kimse yaralanmadı
hiç kimse kanamadı
bir ben yaralandım
bir ben kanadım
bardaktan boşalırcasına yağan bir yağmur damlası gibi
hiç kimse nefesi kesilircesine özlemedi
hiç kimse uykusunda ölürcesine beklemedi
bir ben özledim nefessiz kalarak
bir ben öldüm uykusunda bir güvercin gibi
ve biliyorsun ki
sen ne kadar uzakta olursan ol bana
yüreğimin içinde hissettiğim kadar yakınsın bana
her yeni doğan bir sabahın seheri
her gözlerini yuman günün karanlığı
nefes aldığım süre
güneş doğduğu vakit
ve bir yıldızın parlaklığı kadar
göğüme ışıksın sen
hiç kimse yaşamadı
hiç kimse gülümsemedi
bir ben yaşadım
bir ben güldüm
gözlerinle karşılaştığım o ilk vakit
ibrahim dalkılıç
10/07/2015
00:25 izmir
5.0
100% (2)
Cevap Yaz