İçimde dolaşır uç uca bağladığım rüyalar
seni sevdiğimde kalkıştığım işler gibi,
cüretkar...

Bir evren çevrelenir senin gölgelerinden
ve seni ikameti seçerim ruhumun
kaldığı müddetçe kalkıştığı işlerden pişman olmayacak...

Dönme geriye
taşların içindeki izlere
bakma yum gözlerini
bir aleniyete lüzumda yok

bağlamanada ağaçlara çaputları
evin yuvalanmış karıncaları
onlarla konuşma
kendinle konuşma....

izahsız bir kuş sevinci
uçmanın verdiği deli cesareti
dahası mavileşen tenden sızan
yeşil su damlaları...

Hiç birşeyin oyuncağı
bulutların aksine susuz

odamda dilsiz yıldızlar
kendimi dinliyorum
geceliğimi geceye giydirip
geceyi kendime benzetip...

ateşe dönüştürmek için beni...

çiçeklerle yakmak bahçeleri
değil zor
ağlamaların izlerinden
sevdiklerini öldürmek ...

şimdi
uzun nehirlerin aktığı
gece sarhoşluğu
içimde duruyorsun
uzun bir ağrıya değermi

pastel bir renk boyuyor gözümüzü
hiçliğin atardamarında
kalbim hiç ayak basılmamış bir yere uçuyor
kalbim bir delilikle buluşuyor
şimdi
uzun uzun düşünme çalışması..

sabah kızıllığında
kıyıya vuruyor
ay daha sönmemiş ...

yeteneksiz dansçılar görüyordum
körlüğün güneşiyle yanan
buzdağlarında
açmak istemeyen çiçekler görüyordum...

işte insan
eksik cüzdanımda şans biletleri
havada bir şansızlık
yine yağmur gözleri etrafın ..

günün aidatı,
gerçeğin sızısıyla dolar. Bakır gök
sigaralar yorgun
maskenin resimleriyle bakıyorum ...

Şiir uçuşuyor
dalında bir şiir
sana yazılmışlar
kaderi konuşuyor şimdi
senin biçiminde izlenilen
şiir saçıyorsun
yüzün ayyuka çıkmış ...


bir kuş şiirisin sen
alabildiğine özgür ...