Yaram var derinde gel de sar
Yüreğimde yanar aşkın yakar har
Sensiz bu dünya gönlüme dar
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Yaramı aşkımı cümle kuldan sakladım
Aşk ile kirli gönlümü pakladım
Derman olursun diye bekledim
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Aşk değil mi gönlü acısını dindiren
Gönül deryasında gönlü güldüren
Aşk deryasında yar ile gezdiren
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Aşk alevini nedir söndüren
Ağlayan gönlü kimdir güldüren
Ayrılık ovasında kimdir vuslat ile buluşturan
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Rahmandır gönülde aşkı var eden
Kul gülsün diye içinde gezdiren
Birbirlerini sevenleri aşk ile var eden
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Aşk değerse nazlı yârim saçlara
Taç ederim yârim başlara
Keder değmesin kaşlara
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Yıllar var ki aşkı aradım durdum
Geldim gönül kapını vurdum
Gönlüme yar olur musun diye sordum
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Çıkarma beni engin dağlara
Ölüm vardır bu dünyada sağlara
Aşk ekelim gönül denilen bağlara
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Yaşarken neler gelir başlara
Selamın sal uçan kuşlarla
Elin uzatma sakın taşlara
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Hak bu gönlü verdi bana
Hayran oldu işte sana
Aşk ile geldim ben sana
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Aşk olmadan gönül eylenmez
Aşığın sevdiği olmazsa bu âlemde gülemez
Gönülde yoksa aşk tatlı söz söylenmez
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Gönül aşk ile fikir eder
Âşık olmayan gönül nereye gider
Viran olur ağlar ömrü mutsuz biter
Yaram var derinde gel de aşk ile sar

Bak gör gönlüm aşk ile sana koşuyor
İsmin anılınca gönlüm sen ile çarpıyor
Sensizlik inan bu gönlümü yakıyor
Yaram var derinde gel de aşk ile sar


Kul Mehmet’im der salma beni çöllere
Aşk ile döndüm akan sellere
Aşk yakışır seven gönüllere
Yaram var derinde gel de aşk ile sar
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)