Başlamak olur yaşam..başla
ben ölü bi tarih tutuyorum..günlüklerde
kılıçlı orta çaglarda aşk vuruyorum..kan kaybediyorum
aralıklı saray kapılarında cariler..nerde gökdeli iltifatlar
yalın ayaklı köleler..zincirler umutlarımıza vurgun
ölüm bile ölmeye izin vermez..
ayaklarınla oyalanmayı bil istedim

çiçekleri ve naftalinide öyle.
gerçek şu ki unut gitsin demeyide ..içinde bir yerler söyler
dedim ya umutlarımız erkekliğimize vurgun...
içimizdeki kadınlar durgun...
ellerimiz arkamıza baglı...
herşeyden elini ayagını çekmek
buymuş sanırım...

olsun yanımızda biri olmasada
başla taa ekvatordan unutmaya..
ülkenin sınırlarını aş..hudutlarında gezme
mayınları patlar aşk’ın ..
seni öldürürse kara sevda yapar aşkın
fazla gitmeden ayrılık hatta umut etsin aşkın
bi martı ihtirasına balığı terk edip
tek saldık..
ve sandal ulema ne anlatamazsa kalır
fıgun giyer anadolu..
o zamanlarda alabora olur yandalımız.
ve batar sandal.dogar gemicilik..
güverte okşar korsanların gözlerini
genelde kartallar oymuştur ..
ve genelde korkun,çirkindir
gözaltları kömürdür...
kirpik eksikliğinden...
ama rimel şart..fransaada zor

dümeni gögsümde sabitliyorum..zaman hep su geçiyor
hiç bir mektup alamıyoruz..
sevgi saygı...eksikliğinde göçüp gidicez
sarılarak bile aglayamıyoruz
sonra sevgi gününde..iş için düştüm
bir ada görünümündeki heybeye..
bir heybe görünümdeki adaya..sen düşür

düşündüm kolumda..anlamsız ’E’ harfiyle
pişmanlığımı soyarken..
sonra iyi bir ’B’ olurduda oda geçip gitti