Hoş geldin Madımak
Nazlı bir gelin idin sen ak pak
Kimlere yol verdin de
Bir acı yükledin yüreklere
Asra bedel
Asırlık ağaçlar kurumaz sanırdım
Senden önce

Çiçekler solmaz gönlümüzde elbet seninle
Ve senden sonra nesillerce
Ölüm çiçeklerinin yerinde
Güller açtı gönüllerde, karanfiller
Tanrı’nın mucizesiyle
Umudun nefesiyle ve

O gün öyle midir oysa?
Ölüm kusar da terminatörler
Gün doğar provokatörlere
Törler durur bağırsaklar
Bağırsak nece
Sesimiz duyulur muydu acep?
Bağır ey! İnsan nutkun mu tutuldu?
Bağrı yanık türkülere gebe insanlık

Hey! Madımak hele bak
Bilesin
Bu sana değil hak
Canımıza tak etti tak
Ey! İnsanlık ayağa kalk
Yeter esnediğin
Esip gürlediğin yalandan
Bil ki! Aksi halde yokluğun pak

Mazi karanlık ne gam
Ham halat hukuksuz kalpler
Somunlar gevşer zihinlerde, balatalar
Yosun tutmuş gönüllerde
Ne ki bu dem
Deniz kokmuyor hava
İnsan ki çürümüş değerlere ram
Beşer ki bazı, yamyam
Meydan okur durur hilkata

Öyle bir ağıt ki
Kırılası zincirler var zenci günlerin gölgesinde
Soluk benizli bugünlere rağmen
Zifiri karanlıkları müteakip gün doğar
Hep öyle olmaz mı gönül?
Güven duyuyorsam vicdanlara
Boş umut değil bu, bilsen
Tutkumdan üfledim aydınlık yarınlara.

L.T.