3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
882
Okunma
Pencereden bakıyorum dışarıya
Ölümcül sessizlik çökmüş etrafa
Ürperiyor içim,
Üşüyorum donarcasına…
Sokakta yanan lambalar var,
Evler ise kapkara.
Aniden
Fırtına kopuyor bu sessiz dünyada
Karlar düşüyor birbiri ardına
Yığılıyorlar yere o masum beyazlıkla
Işıkta ki parlaklığı da göz kamaştırıyor ama…
Gün doğunca;
Cazibesi daha çok artıyorsa da;
Kimselerin gözü görmüyor ekmek telaşında.
Hayatın her anı güzel yaşayana,
Her tadı farklı; farkı bulana…
Yaşa doya doya…
26-02-2008
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz