Kirpiklerin hançer mi bakışların kınında;
Hiç kardelen yaşar mı yanardağın yanında;
Yeniden ölmek nedir can giderken canında;

Bırak çocuk gülüşüm yine de sana kansın;
Gitmek için geldiysen kaldırımlar utansın…

Gözlerimde bekleyen damlalardan habersiz;
Sözcükler dökülüyor dilimden fersiz fersiz;
Yine benim çaresiz yine benim kadersiz;

Bırak dalda ki güller yine seni kıskansın;
Gitmek için geldiysen kaldırımlar utansın…

Zulamda son kurşunum namluda gizlenirken;
Bastığın topraklarda adımlar izlenirken;
Yürekteki sevdamız biz bize sözlenirken;

Bırak artık Ankara bu gece benle yansın;
Gitmek için geldiysen kaldırımlar utansın…

Yüzümdeki gülüşün sebebini bildiysem;
Hep seninle ağlayıp hep seninle güldüysem;
Sesindeki hüzünle seve seve öldüysem;

Gecelerin içinde doğacak o son tansın;
Gitmek için geldiysen kaldırımlar utansın…

Sakın dile düşmesin vedaların hecesi;
Tükenmez olur inan hasretinin gecesi;
Can çekişir dilimde ölümün bilmecesi;

Tut elimden içimde yatan çocuk uyansın;
Gitmek için geldiysen kaldırımlar utansın…

Ali ALTINLI – 29/06/2015
Saat: 00:02