VAHDETİ-VÜCUT


Bu dünyadan ibaret değil âlemler, Âlemler, âlemler, âlemler
Bir güneş değil, belki beş milyar güneş ve sistemleri
Düşün, akıl alıyor mu?
Ve her an büyüyen bir vücut, VAHDETİ-VÜCUT

O vücutta sen, belki bir hücre,
Belki de, o vücudun bir organındaki, milyarlarca hücreden biri
Sen gidersin, başka biri gelir göreve,
Yedi milyar insan, O vücutta almış yerini

Bu sadece bu dünyada, kim bile kim göre
Lakin oradasın, Ondasın işte
Her an yeni yaratmalarda, büyümelerde olan vücutta
Ben, belki bağırsakta bir zerre görevi gereği

Kardeşim, saçının bir telinin zerresi
O vahdeti vücuttayız, Samet’tir diyoruz, Yaratan
Dışarıdan gelen, içeriden çıkan bir şey yok, SOM dur, O
Tüm güç ve kuvvet O vücutta

Ne evveli var ne ahiri, ne doğmuş, ne doğurmuş
Neye baksan O, gayrı yok mülk onun, sen Onun, Her şey O
Bir zerrenin onu ondan uzaklaşıp görmesi mümkün mü?
Değil elbet, her şey, hepimiz görevdeyiz


VAHDETİ-Vücuttayız, çok Şükür, Akıl alır mı? Almaz elbet
Öğrenmeye geldik dünyaya, dünya ondan ayrı mı? Değil elbet,
Öğreniyor muyuz? Bilmem!, izin verildiği kadarını elbette
Tıkır, tıkır, işliyor Sünnetullah, Vahdeti- vücudun emrinde

Bu akıl yeterlimi?, Benimki değil elbet
Rüyalarla bildiren, beynime hükmeden, bağlantı kuran O
Cüzi- irade mi? O da ne? Kül iradenin karşısında, lafı mı olur?
Olsa olsa seğirmedir O

O dilerse her şey olur, dilemezse açamazsın ağzını
Ne kalem yazar, ne kâğıt Olur, yanar yakılır, yele kapılır, her ne varsa
ALLAHÜEKBERDİR, O
Bil dedi, bilmeye geldim, daha yolum çok uzun, buna da, Şükür.


EMİNNUR GÜLER ACAR