Merhaba Güzellik
Yine ben ve ezber bozduran güzelliğine
Bir şiir...
Belki ilk şiirim değil sana yazdığım
Ama son şiirim olacak
En azından öyle umuyorum...
Delirmek üzereyim
Hatta delirdim diyebilirim
Sen olmayınca zaman geçmiyor
Ellerim titriyor, gözüm kararıyor
Uyuşturucu denen illeti küçümsercesine
Kokun, yanında aldığım bir nefes
Bağlıyor beni kendine...
Artık garipsiyorum kendimi
Bi hayli şaşırıyorum.
Yanıbaşımdaki güzellikten
Bir haber dolaşıyorum.
Düğümlenmiş fikirlerim,
Tekrar tekrar gözümün önüne getiriyor seni
Seni soruyorum zihnime
Kifayesiz kalıyor düşüncelerim bile
Nasıl derinden ki hissettiğim
Bir melektin belkide
Kaç kişi geldi bilmem
Zaten kaç kişi hissettirebilirki
Hissettiklerimi sana karşı
Hiçbiri bağlayamadı zihnimi kalbime
Sevgim ile mantığım bir olamadı
Hiçbiri cümlemi sonlandırmamı beklemedi
Hiçbiri bir damla su olamadı yanan kalbime
Hiçbirinin hayali birdaha canlanmadı beynimde
Kimse sen gibi derman olamadı derdime
Kimse gül bahçemdeki prensesim olamadı