Hak cemalin nurunu taşıyan
Âlemlere rahmet olan
Güneşler nuruyla sönen
Cümle âlem peşinde dönen
Zulümler seninle söndü
Sendin Gül kokulu Muhammed
Âlemlere Rahmet olarak geldin
Gönüllere Rahmet sensin
Nur Muhammed

Nurunla âlemi kapladın
Âlemde bir anda yetim kaldın
Rahman seninleydi değildin yetim
Âlem seninleydi Rahman seninleydi
Nasıl derim yetim Ya Muhammed
Sendin Gül kokulu Muhammed
Âlemlere Rahmet olarak geldin
Gönüllere Rahmet sensin
Nur Muhammed



Şirkin tağutun ocağı söndü
Cümle gönüller sana döndü
Ebu cehil gelişinle öldü
Cümle müminler âlem seninle güldü
Kur’an gelişinle gönüllere indi
Sendin Gül kokulu Muhammed
Âlemlere Rahmet olarak geldin
Gönüllere Rahmet sensin
Nur Muhammed

Gelişinle âlem yeniden kurulurken
Zalimler yanında bir bir savrulurken
Şirk ocağı gelişinle bir bir sönerken
Müminler Kâbe’nin etrafında dönerken
Sen geldi tam âlemde ahlak biterken
Sendin Gül kokulu Muhammed
Âlemlere Rahmet olarak geldin
Gönüllere Rahmet sensin
Nur Muhammed
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)