Oyuncak bir kamyonum var benim.
Mavi bir kamyon
Ona baktıkça gökyüzünü hatırlıyorum
Bulutların üstünde korna çalıyorum.

Çekilin! Önüme çıkmayın yıldızlar.
Ben Aya gidiyorum
Dünyanın bütün çocuklarına
Ay ışığında kamyonumu göstermek istiyorum.
Bakın! Bu benim kamyonum
Rengini ben beğendim
Ona hiç ağır yük yüklemedim.

Sadece bir kez,
Annem bulaşık yıkarken
Üşümesin diye
Salondaki terliklerini mutfağa taşıdım.
Annemden koca bir aferin aldım.
Benim ehliyetim bile var
Bakkaldan aldım
Sahiden bakkaldan aldım
Mavi kamyonumu
Satın aldığım yerden.

Kamyonumu en çok
Babamdan kıskanıyorum.
Babamı kamyonumu sürerken
Bir görseniz,
Annem gibi dudak büker
“Koca Bebek“ dersiniz.

Mahalledeki arkadaşlarımın da
Kamyonları var.
Kırmızı kamyonlar, yeşil kamyonlar,
Sarı kamyonlar, beyaz kamyonlar,
Renk renk kamyonlar…

Ama benim kamyonum başka
Mavi bir kamyon.
Ona baktıkça gökyüzünü hatırlıyorum.
Bulutların üstünde korna çalıyorum.
Çekilin! Önüme çıkmayın yıldızlar
Ben Ay’a gidiyorum!...

(Not: DİB Yayınları Çiçekli Park İsimli Piyes kitabımızdan alıntıdır. Çocuklar için...)