Çiçekçi kızın ellerindeki kuruyan hayallerin demedi satılık
Alan var mı
Sevdaları yoksul yüreğinde fazlalık
Ucuza döşenmiş
gören var mı


Kuşların ölümünü izler ucuz roman kahramanları
Ressamın içsel labirentlerinde
Çiçekçi kız saflığında renkler hür
Kırmızının gizeminde papatyaların resitali başlar


İris çiçeklerinin süslediği toprak yalnızlığına kayıtlı
Yaralı yüreklerin sessizliğine tanık
İşte o yüzden tüm çiçekler yüreğime gömülü
Mührü silik son mektubun tanıklığında vedalar ölüm gibi


Adım adım uzaklaşan Isfahan yalnızlığına gömülen düşler
Şehrazat’ın şiirsel hikayesinde şiirim şimdi
Bir avuç çiçek kurusu ömür bıraktım yalnızlığına
Bir de çiçekçi kızın avucuna kardelen düşlerimi


Şimdi mintanı eski yamalı bir düşüm
Ters yüz edilen yamalı gerçeğim gibi
Ve çiçekçi kızın ellerinde satılık hüzünler alan var mı


Mahmudiye Düzkaya