Ben ne deyim sana ey deli gönül
Beni böyle halden hale düşürdün
Kara poyraz gibi titrettin gövdem
Yaprağın yitirmiş dala düşürdün

Dü çeşmimden döküp çağlattın selim
Verip gam yükünü büktün şu belim
Sazım feryat eder kan ağlar telim
Sevdiğimden ayrı ele düşürdün

Sardın şu başıma sevda belasın
Ararsın ki derd-i bela bulasın
Sen de benim gibi darda kalasın
Nedendir adımı dile düşürdün

Vurdun can evimden akıttın kanım
Gam kedere saldın saniyem anım
Bir zalim güzele bağladın canım
Ağzımda zehiri bala düşürdün

Hasretin sazına tel ettin beni
Hiçliğe çağlayan sel ettin beni
Şimdi Mecnun gibi del’ettin beni
Bir Leyla elinden çöle düşürdün

Çok söyledim ama duymadın beni
Koymadın sinemde imanı dini
Dert ile geçirir tatlı can günü
Nadanlarla dolu bele düşürdün

Yavru şahin gibi düştün peşime
Acımadın pençe vurdun döşüme
Yine de doymadın kanlı yaşıma
Yaktın da ömrümü küle düşürdün

Çok ağlattın beni dağladın sinem
Kaybettim rahımı ne yana dönem
Hal kalmadı artık yanmaya yanam
Halimden anlamaz kula düşürdün


Kah ağlayıp kah yaşımı silerken
Gönül hançerini aşka bilerken
Güzel ile güzel olmak dilerken
Çarkedip canıma çile düşürdün

Yaralıdır sinem kanlar içinde
Can çekişir durur canlar içinde
Dertli ettin sanım sanlar içinde
Sen beni bilinmez yola düşürdün

Kan doğradın şu Emrah’ın gözüne
Keder saldın benliğine özüne
Söyle şimdi nasıl bakam yüzüne
Didemin yaşını sele düşürdün

8 Kasım 2012-Salı