Sanki deniz küsmüş maviliğine
Kabarmış birden hırçın dalgalar vurur gönül sahillerime
Martılar vazgeçmese de denizinden
Gözleri yaşlı küsmüş gönül evine
Belli ki havada yine aşk serde yine ayrılık var

Kulaklarda çınlayan her kelime
Mazide kalarak silinmiş hafızalardan
Sevda gitmiş yüreklerden
Yerini acılar almış korkulur olmuş aşktan
Belli ki havada yine aşk serde yine ayrılık var

Deniz neden bu kadar hoyrat
Kabarmış yine azgın dalgalar
Martıları kovsa da bağrından
Çaresiz kanat çırpmalarıyla
Yine de hoyrat denizin bağrına doluşurlar…

Gözlere koca bir bulut yüklenmiş donuk
Hava kasvetli grileşmiş fırtına boran sessizliği
Sonra birbiri ardına dökülen yaşlar
Belli ki bir ayrılık şarkısı çalar rüzgar
Belli ki havada yine aşk serde yine ayrılık var

Sen ben var mıydık bir olduk mu hiç?
Kolay olan gitmek miydi?
Yoksa beklemek mi?
Hani her şeyimsin
Kul köle olur kopamayız derdik
Meğer kocaman bir hiç olmuşuz
Belli ki havada yine aşk serde yine ayrılık var
Serde yine ayrılık var…

//Ben aşık olmayı becerdim de ’’Aşk” da ben olmayı beceremedi bir türlü. Her zaman havada aşk, serde ayrılık var…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
12.06.2015