3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1293
Okunma
Deli bir tay vardı, sanki içimde.
Dağ tepe aşarda, hiç yorulmazdı.
Kovalayan vardı ,sanki peşinde.
İçinde ki coşku, hiç durulmazdı..!
Sanki de bizimdi,dağlar bayırlar
Ne tasam vardı,nede kederim.
Gelince başıma,onca olaylar.
Ne dizginim kaldı,ne de üzengim.!
Hiç eser kalmadı, o deli taydan,
Yıllarmı yıldırdı, nedendir bilmem
Kısalırken ömrüm,günbe gün boydan.
Ağlasın gözlerim,silme istemem..!
Sararan kaç yaprak,düştü önüme.
"Bakıpta ibret al",dedi Yaradan.
Mühür vurulmuştu,sanki gözüme.
Ne aktan vazgeçtim,nede karadan.!
Dünya nimetlerine,dalıp aldandım.
Hayal aleminde,sultanım sandım.
Yanar şimdi kalbim,sızlar vicdanım.
Dilerim affımı,Cenab-ı Hak’tan.!
.
.
Mahmut M. Özdemir
01.06.2015 / Berlin
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
