2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
960
Okunma
kır kanatlarını serçenin
üstüne gelinen bir efkar-ı demyeşersin
üçü bir yar olan yaşamda
kıyısında don nehrinin
sulohov gezinir
kırlangıçlar
aynı nehrin buz hayalleri
yavaş yavaş üşütür
nede olsa aşk
beyinde darplarve dağlardır
aynı tozdan derin ırmaklar
yaza duaya durur hersabah
güneş tekdem tanrılıdır
ve tüm baharlar
bu anlam bulanıklığına
aşıktır
küfredilmiş kalplerinde
sonbahar kışla sevişir
ve
herşeyin ortasında duran bir
ben
bir ikinci kişi zamiri...
Cevap Yaz