Senin doğduğun şehir Müslümanların ilk kıblesidir
Savaş nedir sen nereden bileceksin çocuk.
Geldin sığındım yanıma
Hiç yabancı değilim hiç

Alışkınım ben alışkınım tüm acılara
Kaç yangın da ölmüş dirilmişim
Kaç çocuğu daha doğmadan gömmüşüm
Bir duvarım ben bak elbisem delik deşik

Sabaha daha çok var
Gökyüzünü aydınlatır yağmur gibi bombalar
Titrer toz duman içinde bulutlar dağlar
Yer ağlar gök ağlar .
İmdat diye yükselir arşa arşa dualar

Yüzüm kan içerim taş benim
Ne hayâ dinler bu savaş ne de vicdan derim

Susuyor hep susuyor suskun suskun duvarlar

Ne yiyecek ekmeğin var nede suyun
En çok sevdiğin şey senin oyundur oyun
Kurulmuş tezgahlar kalleş tuzaklar
Herşeyin bir hesabı var.
Seni YARADAN bir başka bahara saklar
Kime ağlar umut edersin Be çocuk kime
Et duanı hep Rabbime bak sakladı seni dibime

Görmez duymazdan gelir taşlanmış yürekler
Susuyor hep susuyor suskun suskun duvarlar.


Şehadet şerbetinden içerken sen
Gökte bekler seni yüzlerce melekler
Görüyor seni karıncayı da gören
Dört kitabın manası aynı diyen
Kitaplar peygamber gönderiyor.
Yerlerin göklerin her şeyin tek sahibi
HAKiMİ olan

Susuyor hep susuyor suskun duvarlar
Suskun duvarlar.


,