Esmer renkli geçmişin
Koylarında aradım mahcubiyetimi
Ayrılığı gizleyen akşama sığınır gibi
Sığındım vaktin karanlığına
Mavinin düşüne düşmüş şimdi hayallerim
Uzaklara yürür takatsiz bakışlarım
Uzayan yıllara
Uzanan yollarda yolcuyum
Bir nefeslik durakta,
Sahilinde serinlediğim mevsimsin
Dualara tutulmuş umutlarım
Yetim bir çocuğun yoksul bakışları gibi
Fukaradır şimdi şiir varla yok arasında

Yüreğimde ki masumiyet hıçkırarak ağlıyor
Bana geri verebilir misin kaybolan umutlarımı
Yağmurdan vurgun bir kuşun kanadı gibi yorgun hallerim
Bezgin kalbim sahibini arıyor gözlerimin sağanağında
Akordu bozuk bir enstrümanın ahını dinliyor
Sağır olmuş duygularım

Gönlümde ki gizem kadar gizlisin şiirlerimde
Ve ben haykırırken seni çığlık misali
Dimağımda düğüm düğüm düşümsün
Yutağımda ki hıçkırıkları yazıyorum
Kalemimden saklarken seni
Muallak bir söylemi dışımdan okuyorum
İçimden geçen sevdana mühürlü dudaklarım
Bir bebeğin süt ağlayışları gibi kalbimin içinde hıçkıran lisan
Ah etmedim ama sadece bir of çektim en derinden
Şimdi karanlık k/arşımda öpülesi efsunlu bir hâl
Nurefşan günlere meylim sol yanımda yazılı
Sessiz bir çığlık büyür
Yankılanır rahmetin uçsuz bucaksız âleminde
Bir teselli olur aşk!

Nuray AYHAN…