Demişsin ki gelemem o gelsin bulsun beni
Söz verdiğim limanda beklerim alsın beni



Esaret duyguların azat et de öyle gel
Esir düşmüş sözlerin cümlesi olmuşsun sen
Kır! dilin zincirini, azimle ufkunu del
Haykır özlemlerini, bayağı dolmuşsun sen


Uzaklara dalmışsın gülmüyor güzel yüzün
Mutluluğu düşün ki ihtiva etsin gözün
Ben gibi yüreğini kaplamış bin bir hüzün
Hayalimi düşlerken yalnızca kalmışsın sen


Umutsuzluktan kurtul hislerine ol hakim
Gecenin kollarında dolaşıp kalma mahkum
Sevginin en güzeli sende yaşar nitekim
Sevdanın vuslatıyla uykuya dalmışsın sen


Kafkasi’ye ıraksın her an seni anıyor
Biliyor ki kor düşmüş yüreğin çok yanıyor
Sevdamızı bilenler bizi mutlu sanıyor
Bu hasret denizinde yüzmeye dalmışsın sen
Engelleri aşmayı gözüne almışsın sen


Osman Onuktav
Kafkasi