Akmasın göz yaşlarım mevsim sonbahar.
Bulutlar bile masum ağlıyor şimdi.
Ağaçlar dökerken yapraklarını.
Çırılçıplak yalınız dallarıyla bir başına.
Hüzün neyine senin ey koca çınar yapraklar olmayınca sessiz sedasız.
Baharı beklersin gülmek için özlersin.
Seni kışta sevmek sonbaharda anlamamak ne ne hazin.
Hep yaz olmuyor ömür yada ilkbahar.
Seni sevmek sevebilmek son gözyaşı damlası gibi.
Kim bilir kimler geldi geçti buralardan gölgende oturanlar sayısızca.
Her biri ayrı diyarda da olsa çınarlar unutulmaz.
Çınarlar koca çınarlar.
Ağladığında yalnız olurlar kendilerinden saklanırlar.
Anneler Babalar umut dolu gözle şefkatle bakan yürekler.
Kırılırlar,susarlar yutkunurlar öylece kalırlar.
Bahar dalı gibidirler çiğ düşse de yapraklarına.
Sonbaharda hep hüzün var düşerken yapraklar.
Savrulmasın yeter,ki bir yerden bir yerlere.
Yeter,ki akmasın gözyaşların dursun yerinde.
Sonbahara çok var derdin,ya mevsim sonbahar şimdi.
Hazanda dır yürek gözlerde nem var.
Kar düşmeden dallarıma son bir kez gel.
Akmasın gözyaşlarım mevsim sonbahar.


Mehmet DEMİR