Gönlümde yolculuğa çıkardığım seni, uğurlayamıyorum.
Git ama yine gel emi!
Dargınlık dünyamıza ağır gelir, sende taşıyamazsın
Böyle gidişlerde sevdanın iki yüzünü de, kara eder
Gittiğin her yerde bir yitik ararsın
Bulsanda, kaybettiğinin yerini tutamaz
Git ama yine gel emi?


Ne sen beni bırak git,
Nede ben seni azat edeyim.
Kırılgan gülüşlerle gelme yanıma
Utangaç bakışlarla gözlerin özür dilemesin
Söz olsun verilen sözler mertçe tutulsun
Nehirler düşse de, sen düşme emi?
Bağırarak bekledim ağlayarak bekledim
Git ama git yine gel dedim.


Soluduğun havayı bölüşmeye geldim
Hatırını gönlünü sormaya geldim
Kilitli demir kapılar engel ise aramızda
Birer birer sökmeye geldim.
Kapında yalanan kedilere havlayan köpeklerine özendim.
Denizinde dans eden martılara özendim
Çatıda koklaşan kumrulara özendim
Hiç biri benim kadar hüzünlü değildi
Hiç biri benim gibi demir parmaklıklar ardında
Yüreği daralan bir hırsız değildi.
Merhametsiz bir yüreğin mayın tarlasına düştüm
Ateşten öfkeden kurtulup
İnsanlık denizine akmaya geldim.



Özlem ÇETİN/Manisa
25.05.2015