Gönlümde ayaz bir meltem esmekte
Oysa üşür müydüm sanıyorsun öyle her gecenin boyun büküşüne...
Adın dudaklarımda hece hece can çekişirken
Belki de tam da bu gece gitmek kağıttan uçaklara binip...
Sağır, dilsiz ve bir o kadar amansızdır gözlerinin hüznü
Dirhem dirhem ruhumdan neşterle alırlar çürük yanlarını benden
Acısını taa derinlerimde hissederim de
Bilmezsin sen, gidersin belki de tam da bu gece vaktinde
Çığlıklarım ağır aksak ilerler o kalabalık insan yağmurunun nefes alabilen boşluklarında
İçin ürperiyorsa şayet öyle hiç olmadık bir zamanda
Benim o, sakın korkma, usulca sana koştu adımlarım adım adım hayal dünyamda...
Şarkılar sana bestelenmedi
Gökte uçan martılar sadece boğaz dalgasında sürükleniyor
Karnının doyduğunu hissetsin yetecek, ona ne benim acımdan
Benim acım onları konuşturan tarafımdan!
Gökler yine seni düşündük diye
Yaramızın kızıllığıyla gökyüzünü boyuyor
Düşünmeye görelim
Bu gece, tam da bu gece gündüzü özlerim kesin
O karanlığın yok mu
Hani yüzünden okunan bugün
Tam da ordayız şimdi seninle...
Hadi gel de git gidebilirsen
Hadi sen de biraz gülümse
Yetmiyor bu beden yalnızca ikimize
Beni kendine pay edersen ölür zaman
Ve o zaman anlar insanlar bu şehri
Anlamaya çalışıyorlarsa şayet
Tam da bu gece...

// Cemal KAROTA //